Στὰ λύκεια τῆς χώρας μας σήμερα διδάσκονται διάφορα μαθήματα ὅπως ἡ Ἄλγεβρα, ἡ Γεωμετρία, ἡ Φυσική, ἡ Χημεία, ἡ Βιολογία, ἡ Ἀρχαία καὶ ἡ Νέα Ἑλληνικὴ Γλῶσσα, ἡ Νεοελληνικὴ Λογοτεχνία, τὸ Δίκαιο, ἡ Ἱστορία καὶ ἄλλα. Στοὺς περισσότερους μαθητὲς ἀρκοῦν οἱ γνώσεις πάνω σὲ αὐτοὺς τοὺς τομεῖς γιὰ νὰ περάσουν σὲ κάποιο πανεπιστήμιο. Τὶ γίνεται ὅμως μὲ τοὺς μαθητὲς ποὺ ἔχουν κλίση σὲ κάποιον ἄλλον τομέα, ὅπως τὸ θέατρο ἢ τὴ μουσική;

Στὸ δημοτικὸ καὶ στὸ γυμνάσιο δὲν δίνεται ἀρκετὴ βαρύτητα στὸ μάθημα τῆς μουσικῆς ἀπὸ τοὺς διδάσκοντες, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ περισσότεροι μαθητὲς νὰ μὴν ἀντιμετωπίζουν σοβαρὰ αὐτὸ τὸ μάθημα. Τὸ βιβλίο μουσικῆς τῆς Α’Λυκείου διδάσκεται μόνο στὰ μουσικὰ σχολεῖα καὶ ὄχι καὶ στὰ ὑπόλοιπα. Γιατί; Ἀπὸ τὴν περασμένη σχολικὴ χρονιὰ καταργήθηκαν τὰ ἐπιλεγόμενα μαθήματα τῆς Α΄λυκείου, ἀνάμεσα στὰ ὁποῖα ἦταν ἡ μουσικὴ καὶ τὸ θέατρο, καὶ στὴ θέση τους ἄρχισαν νὰ διδάσκονται τὰ ἐπονομαζόμενα project.

Οἱ ἐπιπτώσεις αὐτοῦ τοῦ φαινομένου εἶναι τὰ Ἑλληνόπουλα νὰ στεροῦνται βασικῶν γνώσεων θεωρίας καὶ ἱστορίας τῆς μουσικῆς. Ζοῦμε σὲ μία ἐποχὴ ποὺ τὴ θέση τῆς ψυχαγωγίας ἔχει πάρει ἡ διασκέδαση. Τὸ ὅτι οἱ περισσότεροι Ἕλληνες προτιμοῦν νὰ περάσουν τὰ σαββατόβραδα στὰ μπουζούκια, καὶ ὄχι σὲ κάποιαν ἄλλη μουσικὴ σκηνὴ ἀκούγοντας ποιοτικὴ μουσικὴ, ἐξηγεῖται ἐν μέρει καὶ ἀπὸ αὐτό.

Δὲν εἶναι ἄδικο νὰ ἀφαιρεῖς ἀπὸ ἕνα παιδὶ τὸ δικαίωμα νὰ σπουδάσει μουσικολογία ἢ θεατρολογία καὶ αἰτία αὐτοῦ νὰ εἶναι τὸ ὅτι ἡ ἑλληνικὴ δημόσια παιδεία δὲν τοῦ ἔδωσε τὰ κατάλληλα ἐφόδια ὥστε νὰ τὸ πετύχει; Σὲ τέτοιους χαλεποὺς καιροὺς ἐλάχιστοι γονεῖς ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ στείλουν τὰ παιδιά τους σὲ κάποιο ὠδεῖο ἢ δραματικὴ σχολὴ ὅπου καὶ στὶς δύο περιπτώσεις τὰ δίδακτρα εἶναι ἰδιαίτερα ὑψηλά.

Εἶναι γνωστὸ ὅτι στὴν Ἑλλάδα φροντίζουμε λιγότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη εὐρωπαϊκὴ χώρα γιὰ τὸν πολιτισμό. Τὸ θέατρο καὶ ἡ μουσικὴ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίζονται μὲ τὸ ἴδιο ἐνδιαφέρον μὲ τὸ ὁποῖο ἀντιμετωπίζονται καὶ οἱ θετικὲς ἐπιστῆμες. Εἶναι τυχαῖο ποὺ στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ παιδιὰ ἀνάμεσα στὰ ὑπόλοιπα βασικὰ μαθήματα διδάσκονταν καὶ μουσική; Οἱ ἀρχαῖοι γνώριζαν καλύτερα ἀπὸ ἐμᾶς ὅτι ἡ μουσικὴ γαληνεύει καὶ ἐξημερώνει τὸν ἄνθρωπο. Ἐπίσης ὁ Περικλῆς παρεῖχε τὰ λεγόμενα θεωρικὰ ὥστε νὰ παρακολουθοῦν θεατρικὲς παραστάσεις οἱ φτωχοὶ διότι πίστευε ὅτι μέσα ἀπὸ τὸ θέατρο μορφώνονταν.

Ἡ κρίση στὴν Ἑλλάδα σήμερα εἶναι πρωτίστως κρίση ἀξιῶν καὶ κατόπιν οἰκονομική. Ἂν θέλουμε νὰ προχωρήσουμε θὰ πρέπει νὰ δώσουμε γερὲς βάσεις στὴν παιδεία, ὥστε ἡ ἐπόμενη γενιὰ νὰ μὴν κάνει τὰ ἴδια λάθη ποὺ ἔκαναν αὐτοὶ ποὺ μᾶς ὁδήγησαν σήμερα ἐδῶ.

ΓΡΑΦΕΙ: Η ΙΩΑΝΝΑ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ.

Πηγή: dictyo.gr